کاهش استفاده ازکتوشلوارها، حتی پیش از اینکه کووید-19 ما را در خانههایمان حبس کند، آغاز شده بود. در سال 2016، زمانی که شرکت J.P.Morgan (یکی از مهتبرترین شرکتهای ارایه دهنده خدمات مالی) اعلام کرد که دیگر کارمندانش مجبور نیستند با کتوشلوار سر کار حاضر شوند، این خبر سر و صدای زیادی به پا کرد و در رسانههای بینالمللی منعکس شد. این خبر حتی باعث که منتقد بخش مردانه Vogue، آقای Luke Leitch، تحیقیقات گستردهتری انجام داده و همینطور با Giorgio Armani مصاحبهای ترتیب داده و نظر او را جویا شود. در آن زمان، این طراح ایتالیایی باور داشت که کتوشلوار هرگز از بین نمیرود: “به نظر من، این استایل حتی برای نسل جدید با استایل در حال حرکت و اسپرتش هم مناسب است. تنها کاری که برندها باید انجام دهند این است که بتوانند به درستی این استایل را برای زمان حال ترجمه کنند.”
حرفهای جورجیو آرمانی، حالا شبیه پیشگویی است؛ زیرا اگرچه که برخی از برندهای کتوشلوار آمریکایی در حال بستن شعب خود و یا اعلام ورشکستگی هستند (مانند Brooks Brothers)، کیفیت خیاطی هرگز به این محبوبیت و تعدد در خیابانها دیده نمیشدند. تفاوت، در همان نحوه “ترجمه” کردن است. در شهرهایی مانند پاریس، شانگهای، توکیو و بسیاری شهرهای بزرگ دنیا، کتوشلوارهایی که در خیابانها پوشیده میشوند رسمی نبوده و قطعا شخصیدوزی نشدهاند. کتوشلوارها امروز با سایزهای بزرگ و وینتج عرضه شده و با یک ترکیب رنگی یا پارچه نیستند. حتی، مخاطبان کتوشلوارهای خود را نه با دکمه سردست و پیراهنهای دستدوز، یبکه با تیشرت و اسنیکر میپوشند. آنها را نمیتوان با کتوشلوارهای رسمی شرکتی که از ساعت 9 تا 5 پوشیده میشوند مقایسه کرد. همانطور که جورجیو آرمانی پیشبینی کرده بود، نحوه تولید آنها برای همین دورانی که در آن زندگی میکنیم، تغییر یافته است. آنها، راحت و آسان و بیدردسر هستند.
البته که میتوان ساعتها در مورد نگاه هنری و توانمندیهای تولید کتوشلوارهای شخصیدوزی شده صحبت کرد. برخی از طراحان باور دارند که با بازگشت به شرکتها، کتوشلوارهای رسمی دوباره بازار خود را پیدا خواهند کرد.
اما، طراحان جوانتر، تا آن زمان صبر نخواهند کرد. مدیر خلاقیت Balmain، که Olivier Rousting نام دارد، کتهای نیونی با سرشانههای بزرگ را در فشنشوی خود برای سال 2021 نمایش داد و پیشبینی میشود که شاید مد بعدی کتوشوارها همین باشد.
فعلا نگاه طراحان مطرح دنیا، به استایلهای خیابانی اروپا و آسیا نگاه میکنند تا منابع الهام خلاقیت خود را پیدا کنند.